همسویی تحقق عدالت بین‌نسلی در بهره‌برداری از درآمد منابع هیدروکربوری با رفاه اقتصادی بلندمدت در ایران

امروزه برخی از اقتصاددانان در تحلیل اثرات یک سیاست اقتصادی، به نحوه ارتباط بین کارایی و عدالت می­پردازند و تلاش می­کنند این رابطه را شناسایی کنند. بدین معنا که بعد از اجرای یک سیاست، آیا کارایی و عدالت با یکدیگر در یک راستا قرار می­گیرند یا یکی به قیمت تقویت دیگری تضعیف می­شود.از سوی دیگر، در موضوع بهره­برداری از منابع طبیعی پایان­پذیر، از جمله نفت خام و گاز طبیعی، دو سؤال مهم پیش روی اقتصاددانان است. سؤال اول از سطح استخراج بهینه و صرف درآمد حاصل از آنها به صورت بهینه می­پرسد.  سؤال دوم در این ارتباط است که از این منابع چگونه بهره­مند شویم که حق آیندگان ضایع نشده و بی­عدالتی در حق آنها صورت نگیرد.در این راستا، تحقیق پیش رو تلاش کرده است با ارائه یک مدل نسل­های همپوش،متناسب با شرایط اقتصاد ایران، رابطه بین تحقق عدالت بین­نسلی در بهره­برداری از درآمد منابع نفت و گاز کشور و سطح رفاه جامعه را  در خلال زمان بررسی کند.نتیجه تحقیق حاکی از آن است که سطح مصرف خانوارها و، همچنین،میزان بهره­مندی آنها از اوقات فراغت در هنگام تحقق عدالت بین­نسلی بهبود یافته و وضعیت رفاه خانوارها در طول دوران زندگی­شان بهبود قابل ملاحظه­ای پیدا خواهد کرد